سلام نو - سرویس اجتماعی: باز هم یک پیک دیگر کرونا و باز هم فشاری مضاعف به کادر درمانی که چهار پیک سنگین کرونایی را پشت سر گذاشته اند و به خودی خود با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم می کنند.
خط اول مبارزه با کرونا در اختیار پرستاران است، بخشی از کادر درمان که با بیشترین فشار، کمترین حمایت ها و بیشترین قربانیان مواجه بوده و در موج جدید کرونا نیز ظاهرا با همین وضع به فعالیت ادامه خواهد داد.
برای بررسی وضعیت پرستاران سلام نو گفت وگویی با محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار داشت که در ادامه آن را می خوانید.
آقای شریفی مقدم ما امروز به پیک پنجم کرونا رسیده ایم. امروز و در حالی که در پیک پنجم قرار داریم حال و روز پرستاران چطور است؟
اجازه بدهید حرف آخر را اول بزنم؛ حال و روز پرستاران خراب است! همانطور که همه می دانند کرونا درمان ندارد و راهی به جز پیشگیری پیشِ روی مردم و کادر درمان نیست. این پیشگیری هم دو مسیر دارد که یک بخش رعایت پروتکل ها توسط مردم و محدودیت ها است که نیاز به حمایت دولت از مردم دارد و بخش دیگر هم واکسیناسیون ۷۰ تا ۸۰ درصد جامعه است.
متاسفانه هر دو بخش مسیر با مشکلات جدی مواجه است. از یک طرف محدودیت ها نمی تواند آن طور که باید ادامه داشته باشد چون مردم به دلیل عدم حمایت از نظر معیشتی به مشکل می خورند و از طرف دیگر دولت واکسیناسیون را بسیار کند، ضعیف و نامناسب پیش می برد.
نتیجه این مسیر چیست؟ مردم به کرونا مبتلا می شوند و به بیمارستان مراجعه می کنند. آن چنان هم که می دانیم کرونا درمان ندارد و صرفا به مراقبت نیاز دارد و ۹۰ درصد بار آن مراقبتی است، که این بار بر دوش کادر پرستاری است. در این زمینه به جز تجهیزات مناسب، مهم ترین موضوع تعداد کافی کادر پرستاری است که ما از این نظر به شدت دچار مشکل هستیم.
مگر بر اساس وعده وزارت بهداشت جذب پرستار اتفاق نیفتاد؟
متاسفانه وزارت بهداشت در هر پیک از استخدام پرستار جدید و تقویت کادر پرستاری سخن می گوید و بعد از پایان پیک همه چیز را فراموش می کند.
در سال ۹۵، ۹۶ و ۹۷ استخدام پرستار ما صفر بوده است. در دوران کرونا هم که مدام حرف از استخدام بوده چندان اتفاق خاصی نیفتاده است. آخرین آزمون استخدامی به نام پرستاران در بهمن گذشته برگزار شد. امروز بعد از تقریبا ۵ ماه از ۳۹ هزار نفری که قرار بوده در آن آزمون جذب شود ۱۳ هزار نفرش به پرستاران تخصیص یافت که از همین تعداد هم هنوز ۱ نفر هم وارد چرخه کار نشده است.
در نتیجه مهم ترین مشکل پرستاران کمبود کادر پرستاری است، مسئله ای که مطالبه مهم مردم است چون کمبود پرستار مستقیما با جان مردم در ارتباط است.
این کمبود پرستار محصول فشار دوران کرونا است یا سابقه دارد؟
واقعیت این است که پیش از کرونا هم نسبت پرستار به جمعیت ما در حد کشورهای عقب افتاده بود. در کشورهای اروپایی به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ۱۰ نفر کادر پرستاری دارند. بر اساس استاندارد سازمان بهداشت جهانی در شرایط معمولی و قبل از کرونا اگر مردم بخواهند متوسط خدمات درمان را دریافت کنند باید به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ۵ تا ۶ نفر کادر پرستاری موجود باشد که در اطراف ما وضعیت ارمنستان و گرجستان این چنین است.
در بدترین شرایط اگر مردم بخواهند کف مراقبت های مورد نیاز را دریافت کنند به ازای هر ۱۰۰۰ نفر حداقل به ۳ نفر کادر پرستاری نیاز است. پیش از کرونا آمار ما ۱.۵ پرستار به ازای هر ۱۰۰۰ نفر بود که نصفِ حداقل لازم بود. معنای آن این است مردم ما ۵۰ درصد مراقبت هایی که باید را دوران بیماری دریافت نمی کردند. سازمان بهداشت جهانی می گوید هر چقدر نسبت پرستار نسبت به کف کمتر باشد مردم بیشتر آسیب می بینند و مرگ و میر افزایش می یابد.
با این توصیفات بعد از کرونا اوضاع ما چطور شد؟
در دوران کرونا چند عامل باعث کاهش نسبت پرستار به جمعیت در کشور ما شد. عامل اول این بود که کرونا نسبت به بیماری های دیگر به مراقبت بیشتری در هر ۲۴ ساعت نیاز دارد. عامل دوم این بود که ۱۰۰ هزار نفر از پرستاران ما حداقل یک بار به کرونا مبتلا شدند، این مسئله حداقل هر پرستار را دو هفته از چرخه کار خارج کرد. عامل سوم هم خروجی های جامعه پرستاری بود که شامل بازنشست شدن سالانه دو سه هزار نفر و بعد از کار خارج شدن به دلیل سختی کار یا مهاجرت بود.
واقعیت این است که خیلی از پرستاران ما یا رفته اند یا در حال رفتن هستند. پرداختی پرستاران در خارج از کشور پیش از کرونا ۴ تا ۵ هزار دلار بود که در دوران کرونا بیشتر هم شده و مشوق هایی داشته است. از طرف دیگر سطح نمره آیلس را کاهش دادند و روند اداری جذب را هم به شدت کوتاه کردند. تمام این ها مسئله مهاجرت پرستاران را جذاب کرده است.
در این شرایط تا رسیدن به کف استاندارد سازمان بهداشت جهانی چقدر فاصله داریم؟
ما برای رسیدن به کف ۳ پرستار به ازای هر ۱۰۰۰ نفر به ۲ برابر شدن تعداد کادر پرستاری نیاز داریم. زمانی هست که برای مدیریت یک بحران می توان جامعه پرستاری را برای یک ماه در حالت پر فشار به صف کرد، ولی تعدد بحران در کشور ما که محصول بی کفایتی مسئولین است باعث شد که فشار روی کادر پرستاری طاقت فرسا باشد. بر همین اساس همین حالا هم نرخ ۱.۵ پرستار به ازای هر ۱۰۰۰ کاهش داشته و احتمالا به ۱.۴ و حتی کمتر رسیده است.
بر اساس استانداردهای سازمان بهداشت جهانی نتیجه مستقیم کمبود پرستار مرگ مردم است، آن هم مرگ مردمی که در صورت وجود پرستار کافی می توانستند زنده بمانند.
با توجه به این که جامعه پرستاری ایران از تعداد متوسط جمعیت کمتری دارد باید وضعیت مالی مناسبی داشته باشد، اما ما می بنیم که ظاهرا اینطور نیست و این کمبود منجر به بهبود شرایط مالی نشده است.
اصلا چنین چیزی نیست. پرستاری که چنین شرایط سختی را تحمل می کند باید از نظر مالی، امنیت شغلی و برخوردهای مناسب حمایت شود، اما اصلا خبری از این حمایت نیست. متاسفانه در یپک های کرونا یک سری پرستار را به صورت ۸۹ روزه و در نهایت استثمار و بهره کشی جذب می کنند تا حداقل های حقوق و مرخصی را هم به این پرستار اختصاص ندهند.
پرستاران شرکتی هم دست کمی از این پرستاران ۸۹ روزه ندارند و بندهایی در قراردادشان است که کارفرما با توسل به آن هر وقت بخواهد می تواند عذر پرستار را بخواهد. پرستار در این وضعیت با چه انگیزه ای کار کند؟ آن هم وقتی پرستار با انواع تبعیض مواجه است. حتی مدیران بیمارستان مدیرانی را برای پرستاری انتخاب می کنند که اولویتش تامین منافع آن ها باشد؛ نه مردم و جامعه پرستاری.
پرستاران یک بحث تعرفه گذاری داشتند که قانونش در تیر ۸۶ پس از بیش از هزاران ساعت کار کارشناسی تصویب شد و حتی دولت در برنامه ششم توسعه مکلف به انجامش شد و رهبری هم اخیرا در روز پرستار بر آن تاکید کردند، اما تازه به شورایعالی بیمه رفته است. حالا هم که این اتفاق افتاده یک سری اندیشکده که هیچ آشنایی خاصی به کار بهداشت و درمان ندارند می گویند این بحث کارشناسی نیست.
متاسفانه این گروهی که این مواضع مقرضانه و غیرکارشناسی را علیه جامعه پرستاری گرفته بیشتر به دولت جدید منتصب هستند و با موضع خود باعث التهاب جامعه پرستاری شدند.
شما از وضعیت سیستان و بلوچستان، به خصوص کادر پرستاری آن خبری دارید؟
دیروز با مجمع خیرین سلامت استان تماس داشتم و آن ها در حال تامین اقلام بهداشتی و درمانی برای مردم و کادر درمان هستند. تخت های بیمارستان پر است و با کمبود کادر پرستاری و تجهیزات مواجه هستند.
پرستارانی که با من در تماس بودند گفتند که مردم آن جا غذای گرم برای خوردن ندارند، چه برسد به ماسک.پرستاران هم نسبت به جاهای دیگه بیشتر تحت فشار هستند و در یکی دو هفته گذشته حتی به خانه هم نرفتند. مشکل اصلی اینجا است که ما از جای دیگر هم نمی توانیم پرستار اعزام کنیم چون استان های دیگر هم درگیر هستند.
از نظر نرخ مرگ و میر پرستاران در دوران کرونا وضعیت ما چطور است؟
ایران در بین بیش از ۹۰ کشوری که آمار آن ها منتشر شده یکی از بیشترین نرخ های مرگ ومیر پرستاران نسبت به جمعیت را داشته و در بین کشورهای اول قرار گرفته است.این مرگ ومیر نشان فشار و افزایش حجم کار است چون پرستار در وقت افزایش فشار کار به طور طبیعی نمی تواند پروتکل ها را رعایت کند.
این آسیب جامعه پرستاری و مردم نشانه این است که سیستم و ساختار وزارت بهداشت ما کفایت مدیریت کرونا را ندارد و این که وزیر و معاونانش می گویند چه ها که برای پرستاران نکردند چندان درست نیست. حداقل انتظار جامعه پرستاری و مردم این است که پرستار استخدام کنید. ده هزار پول وارد نظام سلامت ما می شود که ما می بینیم خرج تجهیزات و ساختمان می شود.
در یک شهر کوچک هزینه می کنند دستگاه های تخصصی می خرند، اما پرستار برای خدمت در آن شهر و منطقه وجود ندارد. این در حالی است که در دنیا اولویت با پیشگیری و جذب کادر درمان و پرستاری است.
دلیل اولویت نبودن استخدام پرستار را چه می دانید؟
چون پول در تجهیزات، دارو و واکسن است. مافیاییحضور دارد که برای وزارتخانه تصمیم می گیرد. ایشانمنافع خود را در نظر دارند و پول جایی می رود که آن ها می روند. در نتیجه پول به سمت دارو، تجهیزات و ساختمانی می رود که برای مافیا منفعت دارد نه جذب پرستاری که هیچ سود مالی ندارد و تنها به نفع مردم است.
علیرغم حضور در چندین دوره شورای عالی نظام پرستاری؛ محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار رد صلاحیت شد
دبیرکل و دو عضو شورای مرکزی خانه پرستار در انتخابات شورایعالی نظام پرستاری رد صلاحیت شدند!
دبیرکل خانه پرستار: یک سازمان منفعل می‌خواهند!/ رد صلاحیت شدم
بازهم سنگ‌اندازی سازمان امور استخدامی/ تکرار ادعای لزوم برگزاری آزمون برای تبدیل وضعیت کارکنان دولت
گزارش صداوسیما از تجمع امروز پرستاران مقابل وزارت بهداشت + فیلم
مرگ ۱۳۰ پرستار در دوران کرونا/ افزایش تعداد نیروی انسانی که یکی از مطالبات اصلی این گروه شغلی است
مافیا برای وزارت بهداشت تصمیم می‌گیرد / مهم‌ترین مشکل پرستاران کمبود کادر پرستاری است
پرستار ,پرستاری ,کرونا ,پرستاران ,مردم ,کادر ,کادر پرستاری ,جامعه پرستاری ,دوران کرونا ,سازمان بهداشت ,بهداشت جهانی ,سازمان بهداشت جهانی ,استاندارد سازمان بهداشت ,مشکل پرستاران کمبود ,کرونا درمان ندارد